❤ මීදූමෙන් ආ මායාවී❤

   

         

මීදූමෙන් තෙත් වූ දිනක් එදවස 

මතක ඇත තවමත් එලෙසටම

කඳු මතින් පිය නගමින් හිමිහිට

නැගී එන හිරැ කිරණ වින්දෙමි..

එක්වරම මතුව ආ රුවකි 

දෙපා පමණක් නොව නැවතුනේ..

හදවතද ගල් ගැසී නැවතිණි

සොඳුරු ඒ රූ පහස දුටු විට....

නීල පැහැ වටකුරු දෙඇස්

රෝස පැහැ සෙලවෙන දෙතොල්

රත් පැහැවූ කොපුල්තල ඇති ඈ

 සේලයක් පෙරව සිටි සුරඟනකි මට නම්

දොඩමළු වන්නට රිසියෙන්  

තැබූයේ මා පය ඉදිරියෙන්

පැමිණියේ ඝන මීදූමක්

වසාගෙන ඒ රුව සැනින්

පීරමින් මා සෙව්වත් විගසින්

නැත දකින්නට නැවත ඈ

 බිම බැලූවිට දුටිමි එවර 

අලුත් සොහොනක ශේෂයන්

මොහොතකට මසිතම  පිරිමැදූ

මා සොයා ආ මගේ කුමරී

මතක ඇත මට මෙලෙසිනී

ඇයයි මීදූමෙන් ආ මගෙ අරුමැත්තී...

U.දිනුෂිකා සමන්මලී  කුමාරි