නුඹට.......

සුපිපි මලක් ලෙස

සිතුනි එදා මට

නුඹ මට පිදු

ඒ සෙනෙහස

දිවා රෑ නෙතු 

කඳුළු පුරන විට

දැනෙණේ එය මට

ගින්දරක් වග

මඳ සුළඟක් ය සිතු නුඹම

කුණාටුවක් ව හැමූ කල

පසුතැවුම හැර කිසිවක්

නොවුනි ඉතිං මා හට

මතකය අමතක නොවුනද පෙර

රැවටීමෙන් සිත පෑරුණු කල

දරදඬු වුණු සිතිවිලි ලඟ

නුඹට ඉඩක් නැති විය තව

               -දිනුෂිකා සමන්මලී

                    2017/05/28